İstanbul’daki bir anaokulunda İngilizce öğretmenliği yapan 38 yaşındaki Gülnihan Hatip, 2022 yılının Ocak ayında meme kanseri teşhisiyle hayatının dramatik bir dönüm noktasını yaşadı. Bu süreçte kemoterapi, mastektomi ve radyoterapi tedavileri gördü. Tam iyileştiğini düşündüğü sırada, 2024 yılının Eylül ayında lösemiye yakalandığını öğrendi.
Deneyimlediği süreçte yapılan tüm taramalarda uygun bir donör bulmak mümkün olmadı. Türkiye Kök Hücre Koordinasyon Merkezi (TÜRKKÖK) ve dünya ilik bankalarındaki taramalar da sonuç vermedi. Hatip’in doktoru, İç Hastalıkları ve Hematoloji Uzmanı Prof. Dr. Mehmet Özen, 10 yaşındaki oğlu Diren Deniz Kurtay’dan iliğin alınmasını etik kurula önerdi. Kurul onayı alındıktan sonra Hatip’e oğlundan alınan kemik iliği nakledildi.
“İZOLE BİR YAŞAM SÜRDÜM”
Hem meme kanseri hem de lösemi ile mücadele eden Gülnihan Hatip, yaşadığı süreci şu sözlerle anlattı: “Meme kanseri olduğumu öğrendiğimde ilk önce kemoterapi aldım. Üçlü pozitif türdeydi. Kemoterapinin ardından mastektomi oldum, iki meme de alındı ve yerine silikon takıldı. Radyoterapi sürecinin ardından 2023 yılının sonlarına doğru hastalığımın sona erdiğini düşündüm. Ancak Eylül 2024’te lösemi olduğumu öğrenmem ile birlikte tekrar bir tedavi sürecine girdim. Toplamda 8 ay süren bir tedavi sürecim oldu; bu sürecin yarısı hastanede, diğer yarısı evde devam etti. Bu dönemde izole bir yaşam sürmek zorunda kaldım.”
“BELKİ GERİ DÖNEMEM DİYE EVİMİ TEMİZLEDİM”
Lösemi teşhisi aldıktan sonraki süreçte Hatip, “Hastalığımı öğrendiğim an büyük bir üzüntü hissettim. Meme kanseri sürecimde dışarıda olabiliyordum; aktif olmasam bile çocuklara masallar anlatıyordum ve dans ediyordum. Lösemi teşhisi ise beni tedirgin etti, çünkü hastanede izole bir yaşam sürdürecektim. Kabullendim ve harekete geçtim. İlk önce eve geldim, doktorlar kısa bir zaman verilmişti. Teşhis konunca, ‘Birkaç saat içinde hastaneye yatıracağız’ dediler. Hemen kuaföre gidip bakımlı hale geldim. Sonrasında evimi temizleyip eşyalarımı toparlayarak hastaneye yerleştim.” şeklinde konuştu.
“CAMIN ARKASINDA DA OLSALAR HEP YANIMDAYDILAR”
Hastanede geçirdiği süre boyunca sevdiklerinden destek alan Hatip, “Camın arkasında bile olsa ailem, dostlarım ve annem hep yanımda oldular. Refakatçimle birlikte bu zorlu süreci atlattım. Dans etmeye, makinelere bağlı olsam bile devam ettim. Hastalığımı güzel bir şekilde atlattığıma inanıyorum ve bu durumun herkese umut olmasını diliyorum.” ifadelerini kullandı.
“İNSANLARA UMUT OLMAK İSTİYORUM”
Lösemi tedavisini başarıyla geride bırakan Hatip, paylaştığı videoların birçok hastaya moral kaynağı olduğunu belirtti: “Tedavi sürecimi güzel bir şekilde geçirdiğime inanıyorum. Bu deneyimle birçok insana umut olmak istiyorum. Çok fazla mesaj alıyorum, bir anne yazıyor; ‘Oğlumla birlikte dans ederek sizin videolarınızı izledik, bize umut oldunuz.’ diyor. Ben de daha fazla insana umut olabilmek istiyorum.”
