Türkiye’yi derinden etkileyen 6 Şubat depremlerinin üzerinden iki yıl geçmesine rağmen, deprem bölgesinde yaşayan engelli bireylerin karşılaştığı zorluklar devam ediyor. Konteyner kentlerde erişilebilir yaşam alanlarının yetersizliği, medikal malzeme teminindeki sıkıntılar ve sosyal izolasyon, engelli bireyleri en çok zorlayan koşullar arasında yer alıyor. Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği (TOFD), depremin ilk anından itibaren sahada yürüttüğü çalışmalarla engelli bireylerin temel ihtiyaçlarına erişimine katkıda bulunmaya devam ediyor. Dernek, gerçekleştirdiği saha çalışmaları kapsamında akülü ve manuel tekerlekli sandalyeler, havalı minderler gibi yaşamı kolaylaştıran medikal ekipmanları temin ederken, aynı zamanda psikososyal ve hukuki destek arayan engelli bireylere online danışmanlık hizmeti sunarak bölgedeki ihtiyaç sahiplerine rehberlik ediyor.
“DEPREM BÖLGESİNDE HAYAT, ENGELLİ BİREYLER İÇİN ÇOK DAHA ZOR”
Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği Genel Başkanı Fatih Sinav, deprem bölgesinde yaşayan engelli bireylerin karşılaştığı zorlukları vurgulayarak şu ifadelerde bulundu: “Deprem bölgesinde hayat, engelli bireyler için çok daha zor. Erişilebilir konut eksikliği, medikal malzemelere ulaşımda yaşanan güçlükler, istihdamın neredeyse sıfıra inmesi ve sosyal izolasyon gibi durumlarla karşı karşıyalar. Biz TOFD olarak, bu felaketin ardından bu bireyleri unutmadan onların sesi olmaya devam ediyoruz. Sahada tespit edilen en büyük eksikliklerden biri, engelli bireylere yönelik uzun vadeli destek mekanizmalarının hâlâ oluşturulmaması. Engelli bireylerin temel haklarına ulaşabilmesi için kamu kuruluşları, özel sektör ve sivil toplum örgütlerinin daha fazla iş birliği yapmasını talep ediyoruz.”
“TEMEL İHTİYAÇLARINI KARŞILAMAKTA GÜÇLÜK ÇEKİYORLAR”
“Deprem sonrası sahada bire bir görüşme yaptığımız engelli vatandaşlarımızın en büyük acil ihtiyaçları hâlâ temel medikal malzemeler. Hasta bezi, sonda, havalı minder, hasta taşıma lifti, akülü ve manuel sandalyeler gibi hayati ekipmanlara ulaşmakta zorluk çekiyorlar. Bu malzemeler, bir engelli birey için sadece yaşam konforunu değil, doğrudan yaşam kalitesini etkileyen unsurlar. Ayrıca, erişilebilir konut eksikliği de başlı başına büyük bir sorun. Konteyner kentlerde kalan engelli bireylerin yaşam koşulları, fiziksel imkânsızlıklar nedeniyle daha da zorlaşıyor. Sosyal yaşama dahil olamamaları bir yana, günlük temel ihtiyaçlarını dahi karşılamakta güçlük çekiyorlar.
“ENGELLİ BİREYLERİN İSTİHDAMI NEREDEYSE SIFIRA DÜŞTÜ”
İstihdam konusunun da ayrı bir sorun olduğunu belirten Fatih Sinav, “Sahada yaptığımız incelemelerde, Hatay’da engelli bireylerin istihdam oranının neredeyse sıfıra düştüğünü gözlemledik. İş bulmanın yanı sıra, çalışabilecekleri fiziksel koşullar bile sağlanmıyor. Engelli bireyler, iş hayatında yer bulamadıkları takdirde ekonomik bağımsızlıklarını yitiriyor ve tamamen yardıma bağımlı bir duruma düşüyorlar. Ayrıca, travma, yalnızlık ve depresyon gibi psikolojik zorluklarla mücadele eden engelli bireylerin bu süreçte daha fazla destek alma ihtiyacı var. Ne yazık ki bu alandaki hizmetler de yetersiz kalıyor. TOFD olarak, ihtiyaçları karşılamak adına psikososyal ve hukuki destek hizmetlerimizi çevrimiçi sunuyoruz, fakat daha kapsamlı destek mekanizmalarına olan ihtiyaç fazlasıyla hiss